The open way

By: ordinary people

ก.ย. 11 2009

หมวดหมู่: notebook

2 ความเห็น

เราเองไม่ได้ชื่นชอบการดื่มน้ำอัดลมชนิดนี้เป็นพิเศษ และไม่ได้ช่วยในการโฆษณาแต่อย่างใด แต่พอดีตรงกับประโยคที่ตอนนี้รู้สึกชอบ

“เต็มที่กับชีวิต” ไม่นานมานี้ฉันเพิ่งจะพบรักและอิสระภาพ แบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน มันสดชื่น สดใหม่ และ สดใสอยู่ตลอดเวลา และที่สำคัญไม่ทำลายสุขภาพ “เต็มที่กับชีวิต” ในที่นี้ ไม่ใช่เครื่องดื่ม แต่ต้อง “ดื่ม”ด่ำ กับชีวิต รสชาติแห่งประสบการณ์ และผู้คนที่อยู่ตรงหน้า

อาจเป็นเพราะมีเหตุการณ์ที่ทำให้ฉันเริ่มตระหนักถึงคุณค่าของชีวิต อีกครั้ง เมื่อ ตอนวานก่อนยืนรอรถตู้จะไปBTS ระหว่างที่ยืนรอนั้น รถตู้สีขาว สายมีนบุรี – จตุจักร วิ่งมาด้วยความเร็วสูงจากสะพานข้ามแยก และพลิกคว่ำ ต่อหน้าต่อตา  รถคันนั้นบรรทุกคนเต็มคัน หลังจากนั้นก็เสียงดังสนั่นเหมือนระเบิด เสียงฮือฮาของไทมุง ท่ามกลางฝุ่นตลบ

ฉันเองรู้สึกเหมือนอยากร้องไห้ขึ้นมา ไม่รู้ว่าเพราะตกใจ หรือ เพราะสงสารคนในรถกันแน่ แต่ใจนึงก็ภาวนาให้คนในรถไม่เป็นอะไร

ชีวิตก็คงไม่แน่ไม่นอน ฉันก็ยังใช้ชีวิตต่อไปบนความไม่แน่นอนนั้นแหละ แต่ฉันมีคำถาม  คำถาม ที่จริงๆก็ถามมาตลอด  ฉันไม่รู้ว่าถามอะไรมันเยอะเหลือเกิน ฉันเพียงแต่นึกถึง ประโยคและคำบางคำ  ชีวิต คุณค่า ความรัก อิสระภาพ สุข ทุกข์ และตาย

ขอข้ามมาที่เรื่อง รักๆ    ฉันเพิ่งบอกหนุ่มคนนึงไปว่า “ฉันดีใจที่เธอมีความสุขและเธอเองก็มีอิสระ” เมื่อพูดจบ ฉันแน่ใจ และไม่ลังเล นอกจากนั้นฉันเองที่ยิ่งอิ่มเอมใจกับสิ่งที่กล่าวออกไป หรือนี่ คือความรัก นะ การให้ เป็นตัวของตัวเอง บางที   เธอไม่จำเป็นต้องมีความสุขก็ได้ ความสุขของฉันอาจหมายถึง การที่ รุ้ตัวว่าทำอะไร หรืออาจรวมไปถึงการ ตื่นรู้ ของเธอเอง อะไรทำนองนั้นแหละ

ฉันคิดในใจระหว่างบอกกับเธอว่า ทั้งชีวิตนี้ คงให้อะไรไม่ได้มากกว่าสิ่งนี้ มันอาจเป็นสิ่งที่ฉันเชื่อ เป็นความจริง และความรักจากฉันไง